Rozdział 4

4

(Nie)Wyjaśnione sprawy

~~Perspektywa Clary~~

Obudził mnie jakiś ciężar na plecach i ciepło na całym ciele. Otworzyłam oczy. To co zobaczyłam było tak szokujące, że zerwałam się na równe nogi z łóżka. Poprawka. Chciałam na równe nogi, ale niestety sturlałam się z łóżka i z hukiem spadłam na podłogę. Wtedy powód mojego szoku spojrzał na mnie z troską.

-Nic ci nie jest?- zapytał Jace.

-Nie. Ale mam pytanko.

-Słucham?-spytał ze zdziwioną miną niewiniątka Jace.

-CO TY DO CHOLERY ROBISZ W MOIM ŁÓŻKU!?-wybuchłam wstając z podłogi i spojrzałam na niego oskarżycielsko.

-Już ci tłumacze-powiedział spokojnie, ale mogłabym przysiąc że trochę się zarumienił... dziwne...-wczoraj po tym jak się obudziłaś, mieliśmy iść do Maryse, ale ty w połowie drogi zasłabłaś, więc wziąłem cię na ręce i zaniosłem do mojego pokoju. Potem gdy miałem odejść ty poprosiłaś żebym cię przytulił, więc, żeby nie było, zapytałem czy jesteś pewna. Ty odpowiedziałaś ze tak, więc się położyłem obok ciebie, i zasnąłem. Czego wcale nie planowałem.- dodał na zakończenie. Mówił to patrząc mi w oczy. Zarumieniłam się.

Po jego oczach, głosie i ułożeniu mięśni można było stwierdzić ze mówi prawdę. I chyba tak było. Przypominam sobie coś ale nie jestem pewna...

-No dobrze... więc jestem w twoim pokoju tak?-zapytałam rozglądając się dookoła. Pomieszczenie miało kremowe ściany,  na których wisiały czarne, grube półki na książki, które były równiutko poukładane w kolejności od największej do najmniejszej. Na suficie wysiał skromny żyrandol. Podłoga była z jasnego drewna, a po środku był beżowy, włochaty dywan. Na przeciwko  drzwi wejściowych były dwa okna. Po lewej stronie okien było lóżko, na którym obecnie leżał Jace, a Obok był stoliczek nocny. Po lewej stronie okien były drzwi, zapewne do łazienki. Obok nich był jedyny obraz w całym pokoju. Podeszłam do niego. Przedstawiał piękne miejsce, o zachodzie słońca. Jace widząc mnie podniósł się z łóżka i podszedł do mnie.

-Gdzie to jest?

-To Alicante, stolica Idrisu.

-Co? Stolicą czego?-zapytałam ze zdziwieniem.

-Idris to rodzimy kraj Nocnych Łowców a Alicante to jego stolica, a zarazem jedyne miasto.

-Mhm...-mruknęłam w zamyśleniu... Alicante. Idris. Alicante. Idris. Alicante... Idr...-O BOŻE!- wykrzyknęłam.

-Co?

-Znam te nazwy.

-Co? Jakim cudem-spytał się Jace.

-Nie wiem. Ale jestem pewna ze znam te nazwy-powtórzyłam.

-Okej... Maryse będzie bardzo zainteresowana tobą. Chodźmy do niej.

                     ***

Jace prowadził mnie znowu tym samym korytarzem.

-Jace...

-Tak?

-Ja... to znaczy...by...-nie umiałam się wysłowić- chce cię tylko przeprosić za tą noc. Za to że musiałeś ze mną zostać.-powiedziałam na jednym wydechu.

-Spokojnie. Jesteś taka mała, że cię prawie czułem. Masz szczęście ze się nie rozpycham bo na pewno byś spała na podłodze.- i uśmiechną się do mnie ciepło.

-nie jestem mała, tylko niska.-sprostowałam. On tylko się uśmiechną.

Wtedy doszliśmy do wielkich, podwójnych drewnianych drzwi.

-to gabinet Maryse. Jest miła więc spokojnie. Jesteś gotowa?-spytał Jace łapiąc za klamkę. Ja tylko kiwnęłam głową. Gdy weszliśmy do gabinetu stanęłam jak wryta.

Pomieszczenie było ogromne. Sufit był tak wysoko, że ledwo było go widać. Podłoga była z ciemnych, dużych drewnianych paneli. Pod każdą ścianą, na całej długości były wielkie półki z książkami i różnymi, prawdopodobnie zabytkowymi, ozdobami. Po środku gabinetu stało biurko, z tego samego drewna co podłoga. A za nim siedziała kobieta. Miała czarne włosy upięte z tyłu w koka. Kilka pasemek wymykało się z niego, co nadawało jej młodszego wyglądu. Ubrana była w szary, dopasowany żakiet i taką samą spódniczkę. Jej oczy były niebieskie, i patrzyły na mnie z miłym zainteresowaniem. Kobieta podniosła się i wyszła zza biurka.

-Witaj, jestem Maryse Lighwood, szefowa Instytutu.-i podała mi rękę.

-Dzień dobry, jestem Clarissa Garroway, ale wszyscy mówią na mnie Clary Gray.-powiedziałam ściskając rękę.

-Jak się czujesz Clary?

-Już lepiej, dziękuje-byłam mile zaskoczona Maryse. Chyba naprawdę jest w porządku.

-Chodźcie, usiądziemy.-powiedziała pokazując nam, żeby za mną iść. Spojrzałam na Jace`a. On uśmiechną się zachęcająco.

***

~~Perspektywa Jace`a~~

Gdy rudowłosa spojrzała się na mnie, automatycznie się uśmiechnąłem. Jest piękna… Te rude włosy którymi mógł bym się bawić bez końca, te piękne, duże zielone oczy i te niesamowite delikatne usta, które, tak bardzo, bardzo chciałbym po… Stop! Nie myśl tak! Jestem Jace! Ja bawię się z dziewczynami a potem je rzucam… taka kolej rzeczy… Ale Clary jest taka… STOP!!! Nie myśl o niej!

-Jace? Idziesz czy zostajesz?-usłyszał głos przyszywanej matki.

-Tak. Tak już idę.

Gdy doszliśmy do drzwi ukrytych za posągiem Anioła Razjela, weszliśmy do mojego ulubionego (zaraz po Sali treningowej i zbrojowni) pomieszczenia-biblioteki.

-Wow…-usłyszałem ciche westchnienie. Gdy odwróciłem się zobaczyłem, że Clary wpatruje się w ogrom biblioteki jej zawartości.

-Wielbicielka książek?-zapytałem z uśmiechem. Sam uwielbiałem czytać.

-Skąd wiesz?

-Zobaczyłem to w twoich oczach i ogólnej reakcji.-uśmiechnąłem się.

-Chcecie czegoś do picia?-zapytała Maryse

-Tak, chętnie napije się herbaty-powiedziała Clary.

-A ty Jace?-Wzrok Maryse skierował się na mnie.

-Też herbaty, ale bez bergamotki.

-Oczywiście.-powiedziała, i wyszła. Usłyszałem cichy chichot.

-Śmieszy cię coś?-spytałem dziewczyny.

-Nie, dlaczego pytasz?-odpowiedziała pytaniem na pytanie cały czas się uśmiechając.

-A nie wiem. Może dlatego że się śmiejesz?-zapytałem z sarkazmem.

-Nie lubisz bergamotki?-zapytała nie mogąc się powstrzymać.

-Nie. A to jakiś problem?

-Oczywiście, że nie.-odpowiedziała odwracając się.

-Lepiej zapamiętaj to na przyszłość.-powiedziałem zanim pomyślałem… JACE TY IDIOTO!

-A to dlaczego?

-No… Jak w przyszłości będziesz robiła mi śniadanie do łóżka…

-Jace, pójdziesz po Isabelle i Aleca? Niech lepiej poznają naszego gościa.-przerwała mi Maryse wchodząc do biblioteki z tacą. Kiwnąłem głową i wyszedłem. Stojąc w drzwiach ostatni raz spojrzałem na moją małą piękność... CO?! Czy ja pomyślałem MOJĄ?! Na Anioła co się ze mną dzieje?!

Tak, tak...przepraszam, że taki krótki i nijaki ale niestety nie mam czasu... 

Jak widać spróbowałam zrobić rozdział z narratora pierwszoosobowego a nie jak wcześniej trzecioosobowego... Jak mi wyszło to wy musicie ocenić ;3 

Kiedy będzie następny rozdział... nie wiem xD Mam nadzieje że szybko ale nie później niż w piątek wieczorem ;3

No to chyba wszystko... A. Sorki za błędy ale już nie zdążyłam poprawić...

Do następnego pisania ;3

Clary